کد مطلب:288490 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:164

یاران امام مهدی
همانگونه كه گذشت، اینان به حسب روایت تعدادشان سیصد و سیزده تن است، به شمار جنگاوران نبرد بدر. ایشان از اقصی نقاط عالم بدون وعده قبلی نزد مولایشان جمع می شوند، و به حیثی كه همدیگر را نمی شناسند. در روایتی چنین آمده است: یجمعهم الله بمكه قزعا كقزع الخریف یتبع بعضهم بعضا فیهم خمسون من اهل الكوفه: خداوند آنان را چون پاره های ابرهای پائیزی گرد هم می آورد، و یكی از پی دیگری فرا می رسند. در میان آنها پنجاه تن از اهل كوفه هستند. در روایتی آمده كه چهارده تن از كوفه اند و بقیه از دیگر شهرها. و در روایت دیگر وارد شده كه پنجاه تن از زنان همراه ایشان هستند. این تعداد اصحاب خاص امام می باشند. روایت شده كه ایشان فرمانروایان و زمامداران جهانند كه خداوند شرق و غرب عالم را توسط ایشان فتح می سازد. در روایت وارد شده كه قیامگر خاندان وحی ابتدا با چهل و پنج تن روی می آورد. كه در مجموعه نه تائی هستند، یك مرد، دو مردی، و... تا نه تائی به همین ترتیب



[ صفحه 353]



می آیند تا تعدادشان به حد مقرر برسد. او صحیفه ای مهر شده به همراه دارد كه در آن اسامی یارانش و مواطن آنها ثبت می باشد. خوی ها و نشانه ها و كنیه های آنها نیز در آن بر شمرده شده است. ایشان تلاشگر و كوشا در راه اطاعت از امامشان هستند. هیچ شهری نیست مگر آنكه طایفه ای از آن در سلك این یاران امام قرار می گیرند، جز بصره كه كسی از آن به یاری حضرتش نمی شتابد. اما در روایتی دیگر بیان شده كه از آن سه تن خارج می شوند. چون شمار یاران به این تعداد رسید، امر خود را اظهار می دارد. تا اینكه شمار آنان به ده هزار نفر رسد. با این تعداد كه به سپاه خشم و غضب موسومند، از مكه خارج می شود. امام صادق علیه السلام می فرماید: یخرج مع القائم من ظهر الكوفه سبعه و عشرون رجلا، خمسه عشر من قوم موسی الذین كانوا یهدون بالحق و به یعدلون، و سبعه من اهل الكهف، و یوشع بن نون و سلیمان و ابودجانه الانصاری و المقداد و مالك الاشتر، فیكونون بین یدیه انصارا و حكاما: همراه قائم (علیه السلام) از پشت كوفه بیست و هفت مرد خروج می كنند: پانزده تن از قوم موسی كه به حق هدایت شدند و به حق حكم می كردند، هفت تن از اصحاب كهف، یوشع بن نون، سلیمان ابودجانه انصاری، مقداد و مالك اشتر. اینها در برابرش جانبازی می كنند و فرمانروایان (زمین) هستند. دركتاب غایه المرام از كتاب مسند فاطمه (سلام الله علیها) تالیف ابوجعفر جریر طبری به اسناد خود از مسعده بن صدقه از ابوبصیر، از امام جعفر صادق علیه السلام حدیثی نقل می كند. در این حدیث ذكر شده كه امیر المومنین، اصحاب قائم علیه السلام را به اسم و نسب و قبیله می شناخت و از نشانها و مراتب آنها خبر داده است. این علمی است كه دیگر ائمه اطهار نیز آن را می دانستند. حضرت امیر برای نویسنده روایت فرموده است: هذا ما املی رسول الله (صلی الله علیه و آله) علی امیر المومنین (علیه السلام) و اودعه ایاه من تسمیه المهدی (علیه السلام) و عدد من



[ صفحه 354]



یوافیه من المفقودین عن فرشهم و قبائلهم السائرین فی لیلهم و نهارهم الی مكه عند استماع الصوت و هم النجباء القضاه الحكام علی الناس: این املای رسول خدا (صلی الله علیه و آله) بر علی امیر المومنین (علیه السلام) می باشد كه در آنها تنها آنرا به حضرتش ودیعه نهاده كه نام مهدی (علیه السلام) و تعداد افرادی كه با او همراهی می كنند را مشخص ساخته است. همانانی كه (به هنگام ظهور) از بسترهای خود مفقود شده و در شب یا روز راهی مكه می شوند، و آن هنگامی است كه صوت و صدا شنیده شود. آنان را گرانمایگانی هستند كه قاضیان و فرمانروای بر مردمانند. همچنین او حدیثی دیگر به همین اسناد نقل كرده كه در آن اسامی و نام شهرهای اصحاب امام عصر سلام الله علیه ثبت می باشد. بین این دو روایت اندكی اختلاف است. ما بر اساس این دو، اكتفا به ذكر نام شهرها می نمائیم و آنها را به ترتیب حروف امر خود را اظهار می دارد. تا اینكه شمار آنان به ده هزار نفر رسد. با این تعداد كه به سپاه خشم و غضب موسومند، از مكه خارج می شود. امام صادق علیه السلام می فرماید: یخرج مع القائم من ظهر الكوفه سبعه و عشرون رجلا، خمسه عشر من قوم موسی الذین كانوا یهدون بالحق و به یعدلون، و سبعه